يك معلمي داشتيم به نام آقاي ساعتچيان. معلم جغرافي بود و تپل و خيلي بامزه. هر روز كه ميومد سر كلاس به جاي بسم الله مي گفت آقا (اين آقا تكه كلامش بود) من هر روز ١٠٠ ميليون تومن ضرر مي كنم.! ضرر بي پولي.
حالا كه فكرش رو مي كنم ميبينم اگه من پول داشتم مي رفتم از هر منطقه بي آب و علفي زمینی می خريدم. بالاخره بعد از ۲۰ ۳۰ سال  يكيش مي شد اون چيزي كه بايد بشه. ولي چه كنم كه من هم از خاسرين هستم.

حالا حساب کنید ببینید که چه سرمایه ای داره از این مردم هر روز به باد میره.

اینو جهت شوخی گفتم. واقعیت اینه که خوشبخت زندگی کردن به درون مغز آدم بستگی داره. این که فکر کنی الان   همه چیز همون چیزیه که بهش نیاز داری و نه بیشتر. و این هم یعنی رضایت که کاملا نسبیه.